Annemiek

Marcel


Annemiek

“Het klinkt misschien gek, maar ik denk dat ik nog weleens met weemoed terugkijk op deze tijd”

Marcel: Corona bracht mij en mijn gezin waardevolle gesprekken aan de keukentafel. Ik heb thuis nog nooit zoveel (en met plezier) over werk gepraat! Tegelijkertijd hebben we het toch maar geflikt: we leverden een kleine bijdrage in de oplossing van een grote pandemie.


Annemiek: Ja, we waren erbij! Alle GGD-collega’s droegen samen een belangrijk steentje bij aan de heropening van de maatschappij.

Marcel: Toch kwamen we na het startsein steeds vlot op gang. We hadden alles goed op orde en waren vaak sneller op stoom dan de landelijke opdracht van ons vroeg. Mensen zien de GGD als beleidsbepalende organisatie. We zijn echter ook een uitvoeringsorganisatie en doen ons best om aan het soms grillige overheidsbeleid te voldoen. Wanneer dat (meer dan) lukt, frustreert het als de samenleving negatief over je praat.



Waar zijn jullie trots op en wat had je achteraf gezien anders aangepakt?


Annemiek: Ik ben trots op het team dat we hebben neergezet. We kozen met lef om dingen anders te doen dan gebruikelijk. Daarvoor is een open blik naar de buitenwereld nodig en moet je soms kritisch zijn op wat er landelijk gebeurt. 


Marcel: GGD West-Brabant heeft het aangedurfd een team samen te stellen met mensen die open staan voor andermans expertise. Daarmee kun je stappen zetten. Samen geven we positieve feedback op het landelijke beleid.


Annemiek: We houden niet vast wat er is, maar kijken hoe het beter kan. Dat is voor mij een grote drijfveer. 

Wanneer ik kritisch terugkijk op onze rol, kunnen we ons in de dagelijkse praktijk soms toch iets minder door operationele zaken laten leiden. 


Marcel: Door de tijdelijke aard van activiteiten, namen we soms andere beslissingen dan we in een reguliere organisatie zouden doen. Op dat gebied wil ik in de toekomst sneller keuzes maken en doorvoeren. Toch ben ik trots op de efficiëntie die we in het proces hebben aangebracht, zoals op  XL-vaccinatielocatie Breepark in Breda, op den duur de snelste, goedkoopste en meest efficiënte prikplek van het land. 


Annemiek: Ja, het is mooi dat GGD West-Brabant innovatief is en daardoor op landelijk niveau vaak opvalt. 


Hoe hebben jullie de ‘reis door 2 jaar corona’ op persoonlijk vlak ervaren? 


Annemiek: Ik heb in 2 jaar geleerd wat je normaal in 10 jaar leert. Mijn ‘coronareis’ bracht me het inzicht dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen keuzes. Bovendien weet ik nu nóg beter waar ik goed in ben. Wij kregen als programmamanagers vrijheid en vertrouwen, wanneer je dat uitstraalt naar je teamleden zie je mensen groeien in hun werk. 



 

Marcel

“Dat het harde werken van alle collega’s niet altijd wordt gezien en erkend raakt me soms persoonlijk”

Wat was jullie bijdrage aan de bestrijding van de coronapandemie?


Annemiek: Samen met collega’s Ina en Ineke hielp ik vanaf het eerste uur mee aan de bestrijding van de coronapandemie. Je kunt het je bijna niet voorstellen, maar het eerste jaar was er nog geen zicht op een uitweg uit de pandemie: het coronavaccin.  

Marcel: Op het moment dat het coronavaccin wél beschikbaar was, kwam ik het team als tweede programmamanager versterken (Ina en Ineke vervulden inmiddels een andere rol binnen de GGD). Met mijn commerciële achtergrond leverde ik een bijdrage aan een zo efficiënt mogelijke uitvoering van het vaccinatieproces.



Hoe nemen jullie belangrijke beslissingen? 


Marcel: Samen hebben we de eindverantwoording voor alles wat met corona te maken heeft. In de praktijk staan we naast elkaar, maar ieder met een andere pet op. Het geeft rust om belangrijke beslissingen samen te nemen.


Annemiek: Op regionaal niveau hebben onze beslissingen invloed op alle inwoners en dat delen Marcel en ik samen.



Waren belangrijke beslissingen vooral lastig of genoten jullie ook van je rol?


Marcel: Humor relativeert. Dat was soms nodig en bracht plezier in het werk. We zien elkaar als sparringpartner én maatje, al verschillen we soms ook weleens van mening.


Annemiek: Professionele meningsverschillen, noem ik dat. Door toch met een brede blik naar de situatie te kijken, kwamen we steeds tot een gezamenlijk besluit.



Waar hebben jullie je het meest over verbaasd? 


Marcel: Als programmamanager ben ik gewend om binnen vastgestelde kaders te werken. Daar horen vragen bij als: met welk doel doen we dit en wanneer zijn we klaar? Dat daar niet altijd antwoord op was, past wellicht bij de bijzondere situatie die een pandemie met zich meebrengt, maar het verbaasde me ook.


Annemiek: Ik miste ook een strakke lijn in het beleid vanuit GGD GHOR NL en het ministerie van VWS. We liepen soms achter de feiten aan.


“We kozen met lef om dingen anders te doen dan gebruikelijk”